“Ik wil het niet groter maken dan het is. Ja, ik heb wel een voorbeeld, ik heb wel een casus, maar het stelt niet zoveel voor. Als ik het zou bespreken lijkt het net of het groter is dan het is.”
Hoe vaak ik dit niet hoor! Als ik vraag wie er een casus wil inbrengen bij intervisie. Als iemand een voorbeeld moet geven in een coachingsgesprek…
Het komt hard aan, maar…
Zeg jij dit wel eens? Als een collega of je manager iets zegt wat bij jou hard aankomt. Of als er iets besloten wordt tijdens een vergadering terwijl jij het gevoel hebt dat het een verkeerd, en erger nog, een niet goed overwogen besluit is? Of…?
Maar je wilt het niet groter maken dan het is, dus zeg je er niets van.
Niet op alle slakken zout leggen
Natuurlijk wil ik je niet aanmoedigen op alle slakken zou te leggen. Stel je voor dat je alles wat je niet helemaal bevalt, uit en te na moest bespreken, dat je altijd gelijk zou willen hebben. Nee, natuurlijk doe je dat niet.
Maar…
Maak jezelf niet kleiner dan je bent
Het simpele feit dat je erover begint, betekent heel vaak dat het je toch wel dwarszit. En als je het niet groter wilt maken dan het is, blijf je er zelf mee rondlopen. “Het” niet te groot maken, betekent dan dat je jezelf klein maakt. Wat jij vindt of wat jou dwarszit is immers niet belangrijk genoeg.
Houd het bij jezelf en maak het zo groot als jij wilt
Door met je collega of met je manager te bespreken wat je dwarszit na dat gesprek, hoef je het niet groter te maken dan het is. Houd je het bij jezelf, dan is het zo groot of zo klein als het voor jou is. Niet groter én niet kleiner.