Klanten vertellen mij nogal eens dat ze stroef communiceren met iemand, bijvoorbeeld met een medewerker of met een leidinggevende. Als ik doorvraag hoor ik dat ze denken te weten wat die ander denkt. Als ik vraag “hoe weet je dat” komt daar geen antwoord op. Het gaat dan om een aanname. Je weet helemaal niet wat de ander denkt tenzij je het vraagt.
Normen en waarden van jou en van de ander
Communiceren kan best lastig zijn. Je praat met elkaar. Maar ook nonverbaal gebeurt er van alles als je in gesprek bent met iemand. En dan zijn er ook nog de normen en waarden die je in je bagage hebt. Zo kun je bijvoorbeeld vinden dat je leidinggevende je moet ondersteunen bij je werk. Vaak bespreek je die normen en waarden niet, want “dat is toch doodnormaal, zo hoort het toch?”
Misschien heb je wel een leidinggevende die er heel anders over denkt dan jij. Die bijvoorbeeld vindt dat jij professioneel genoeg zou moeten zijn om je werk zelfstandig uit te voeren. Of dat collega’s elkaar moeten ondersteunen en dat zij als leidinggevende er vooral voor is om de afdeling op de kaart te zetten.
Kloppen je aannames wel?
Heb je verschillende normen en waarden en spreek je dat niet uit, dan botst dat. De communicatie verloopt stroef. En dat komt omdat je de ander niet begrijpt. Merk je dat dat gebeurt, dan is dat hét moment om het ter sprake te brengen. Vraag de ander gewoon eens wat zij denkt en vindt. Het antwoord kan je verrassen. Die ander kan wel iets heel anders denken dan jij had gedacht.
In zo’n gesprek kom je ook nog eens dichter bij elkaar. Want je gaat elkaar begrijpen. Samen kun je dan ook naar een oplossing zoeken voor de punten waarop het stroef gaat tussen jullie. Probeer het eens, het lucht enorm op.
Gedachten lezen kunnen we niet. Gelukkig hoeft dat ook niet. Gewoon ernaar vragen en je aannames checken, de samenwerking wordt er beter van en de sfeer al helemaal.